son bi aydır kafamda aynı liste dönüp duruyo aslında, bir teşekkür listesi... hiç kimse tek başına bir şeyi mükemmel şekilde başaramıyo, hele ki kısa bi sürede. benim yanımda o kadar şahane insanlar vardı ki şu süreçte, bazen kolum, bazen beynim, bazen yeteneğim oldular. kendilerini ifşa etmekten sıkınmayacağım... listede olmayanlar lütfen üzülmesin, hep hissettim yardımlarınızı. unuttuğum biri varsa affola. başlıyorum!
1. sırrımı anlattığım insanlar. daha bu sergiyi herkesten saklarken fikri beğenip bana destek olanlar, heyecanlananlar, ağzını sıkı tutmayı becerenler. benim için saklamak çok zordu, bana yardım ettiniz.
2. berk bayri. kendisi şahane bir kartvizit tasarladı bana. o kadar harika ki bakıp bakıp duruyorum, kafamdakini ben bile bu kadar iyi çizemezdim ki, hiçbir şey söylemedim, şöyle olsun böyle olsun diye. ellere sağlık.
3. can ve elif. bana galerilerini açtılar, işlerime güvendiler. hayallerin mümkün olabileceğini biraz gösterdiler aslında.
4. kedim. sergiden sonra atmak istiyorum aslında kendisini. bu ne canım?! deli gibi çalıştıktan sonra sabaha karşı yattığım anı fırsat bilip sürekli işlerimin üstüne yattı. sayesinde kedi tüyü dolu işlerim var, serginin her anında kendisinden bir şeyler bulabilirsiniz.
5. eda demir. sabaha karşı gtalk'ta bütün "aman tanrııımm!!!"larımı dinledi, stres dolu anların nerdeyse hepsinde bir çözüm buldu. gad bıles yu may firend.
6. anne baba. kimsenin annesinin babasının bu kadar saygılı, bu kadar teşvik edici olabileceğini düşünmezdim. annem aylardır evin darmadağın olmasına gıkını çıkarmıyo ki bu çok nadir bir durumdur, babamsa serginin her türlü ince ayrıntısını dikkatle takip ediyor. sizi seviyorum.
7. dilara su müftüoğlu. ah, sen yok musun. kilometrelerce uzak olup, sanki sürekli yanımdaymışsın gibi nasıl bu kadar muhteşemsin 10 küsür senedir hala anlamadım. "ama bi de şöyle düşün.." le başlayan cümlelerinin hepsinin doğru çıkması, moral vermesi! canım.
8. bengi gençer. muhteşem kadın. kafasının kaşıyamayacak durumda olsa bile bana dünyanın en güzel afişini ve davetiyesini çizdi. yusuf'la beraber benden çok heyecanlılardı başta. bunu bana çok güzel hissettirdi. çizdiklerinde bazen o kadar kendimi buldum ki, ondan başkası olamazdı zaten. bütün aşamalar boyunca her türlü yardımdan kaçınmadı. kalemi sürekli arkadamdaydı hissediyodum, takdir edersiniz ki çok güçlü bir kalemi var kendisinin. iyi ki varsın.
9. ve tabii son olarak çağrı. sevgilim. ne yazsam ne desem teşekkür etmeyi beceremem biliyorum. yetmez çünkü. öncelikle her şeyi mükemmel hale getirdiği için, bana tekrardan dikmeyi, yapmak istediğim şeyi buldurduğu için, gereksiz ilişki yorgunluklarıyla beni uğraştırmayıp, yaratmak için bana zaman tanıdığı için. her zaman yanımda olduğu için. gerektiğinde çok güzel konuşabildiği için. için de için. en önemlisi bu kadar iyi olduğu için...
teşekkürler! siz olmasanız böyle olmazdı, belki de hiç olmazdı.
Kurabiyegiller'in İşlerini Nam Nam Nam Yesem?
12 yıl önce
0 yorum:
Yorum Gönder